22 septiembre, 2006

Inglix pitinglix amb punyetes no em vinguis

Hola a tots i totes. Despres de unes dos setmanes de classes d'angles crec que em vec capacitada per practicar amb vosaltres i escriure en el blog amb angles.... noooo, tranquils que es bromaaaaa. Cada dillums, dimecres i divendres pel mati (de 10:30 a 13:40) vaig a un curs que es diu "ESL progran" (English as a Second Language es a dir Angles com a segona llengua), son cursos per a estudiants extrangers que necessiten millorar el nivell per continuar els estudis, pero tambe esta obert per a gent com jo, que de moment es l'unic que estic fent... Vaig a una universitat diferent a la de l'Alberto, es diu Duquesne University (DU). La bona noticia es que, tot i que esta forca lluny, nomes necessito agafar un bus desde casa per arribar-hi. Esta aprop de la zona Downtown (plena de gratacels, oficines, teatres, botigues...). La veritat es que vaig amb gent molt "maja", tots ells amb els mateixos problemes que jo de comunicacio.. segur que si algun america ens sent parlar es deu descollo.... de riure!! Be, es fa el que es pot... Doncs aquesta es la meva rutina setmanal, anar a angles i per les tardes... doncs sempre tinc alguna cosa o altra que fer a casa, com escriure mails, organitzar el pis, anar a comprar, fer el gandul al sofa, fer els deures (homework)... tot diversio!! No de veritat, encara no he tingut temps a avorrirme, pero igualment m'haure d'anar buscant algun hobby, o algun treball fin al Desembre, no creieu? alguna suggerencia? Podria dedicarme a fer de guia turistica per la gent que ens vingui a visitar, o montar un hostal.. pero em sembla que no triumfaria gaire, veient les reserves previstes per aquest any... XD Un petonas a tots

5 comentarios:

Anónimo dijo...

Hola chicos !!!
com ça va? entretenidos veo. Por aquí todo sigue igual, unos que vienen y otros que se vaan. La mejor novedad es que no hay novedad. Trabajo, niños, más trabajo, atascos, casa, trabajo, parque..... es la aventura de la vida PERO NINGUNA AVENTURA COMPARABLE A LA VUESTRA !!!

Perdonar.La verdad es que estoy escribiendo tonterías pero es que no he podido resistirme a pisarle el "desvirge" del comentario por una vez a PILI.
Lo siento, ésta vez fuí yo el primero......

Desde España para los españoles con mucho cariño....(con ésta frase os podéis dar una idea de la edad que tengo..)
Un abrazo a los 2. Bueno y para todos los visitantes del bloog.

Anónimo dijo...

¡¡¡Hola!!!
Nuria,I'm very happy with your english because I understand very well; I think I'm going to study with you at the same school.
If I went to Pittsburgh it were fantastic.
Bueno,casi que continue en mi lengua que mejor me irá, perdon por la osadia, de escribiros en inglés o lo que sea lo que he escrito,pero es que no tengo vergüenza, ni la conozco,
aunque lo de ir a Pittsburgh es verdad que no estaría nada mal.
Además con tantas propuestas para ir a visitaros que habeis tenido, si se hacen realidad, tendremos que ir cogiendo número.
No se como tendrá la hucha ya el anónimo que íba a ahorrar para ir, pero al menos podría decir algo más o dar la cara, y los supermans que han pasado ya? pues ellos son los que menos problemas tendrán.

!Mecachis¡ alguien más me ha quitado el sitio del blog, aunque curiosamente como casi todos los otros no sé, quien son aunque me lo imagine, pues siempre se escapa alguna palabra típica o frase que los delata.
De todos modos no me enfadare al contrario, gràcias por acercaros al blog i escribir vuestros comentarios,Alberto y Núria seguro que están contentos.
Un beso muy muy muy fuerte a los dos.
Pili

Anónimo dijo...

PETONETS.....
(C'EST UN PLAISIR )
YO TAMBÉ VERY VERY GUELL BECAUSE MORNING POR LA MORNING UP AND DAWN TEMPRANING DE LA BED.
NURIA :PLEASE, MADE A MATRICULEICHION FOR MI IN YOUR ENGLISH SCHOOL !!
GOODBYE SUMMER, HELLO SCHOOL !!
WE'RE BACK ! LET'S RAP!

Anónimo dijo...

¡Hola, pareja! Todavía no había tenido ocasión de deciros nada. Ya sé que os va muy bien.Nuria ¿cómo van tus pinitos con el "inglés"? Y a ti, Alberto, ya me han explicado que tu experiencia en la Universidad está siendo de momento de lo más positiva. Me alegra saber que estáis contentos. Por cierto, vuestro piso me gusta mucho.
Este curso he empezado a trabajar en el Instituto "Marius Torres".De momento, muy contenta. La verdad es que se ha mejorado la situación.
Un abrazo muy fuerte para los dos.

Rosa

Anónimo dijo...

Esto parece un poco "desértico", ¿no?

Pero no nos olvidamos de vosotros, aunque no tengamos material para comentar. Dadnos noticias, entradas y comentarios, "porfa".

Recuerdos y un beso.